Πρόσφατη έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε μικρό δείγμα συμμετεχόντων, μέτρησε τα επίπεδα της γκρελίνης, της ορμόνης της όρεξης, στα διαφορετικά είδη άσκησης. Οι ερευνητές παρείχαν στους συμμετέχοντες κανονικά γεύματα μετά την άσκηση ζητώντας τους να αξιολογήσουν τα επίπεδα της πείνας τους. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν όσο πιο έντονη και μακράς διάρκειας ήταν η άσκηση, τόσο περισσότερο καταστέλλονταν τα επίπεδα γκρελίνης.
Για παράδειγμα, όσοι έτρεξαν για 90 λεπτά είχαν χαμηλότερα επίπεδα της συγκεκριμένης ορμόνης μία ώρα μετά την άσκηση, σε σχέση με όσους έκαναν χαλαρό τζόκινγκ. Επίσης, ένιωθαν λιγότερο πεινασμένοι για περισσότερο χρόνο.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης, καθηγητή David Stensel της Σχολής Αθλητισμού, Άσκησης και Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Loughborough, δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια η σχέση άσκησης και πείνας μετά από αυτή.
«Ωστόσο αν κάποιος θέλει να χάσει βάρος, θα πρέπει να ασκείται σε επίπεδα πάνω από το 75% του μέγιστου καρδιακού του ρυθμού, καθώς και να προσέχει την διατροφή του», επισημαίνει ο David Broom, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης και καθηγητής στην Ακαδημία Αθλητισμού και Φυσικής Δραστηριότητας στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam.
Προσθέτει δε, ότι η καταστολή της γκρελίνης έπειτα από έντονη άσκηση –ακόμη κι αν είναι μικρής διάρκειας όπως π.χ. ένα σπριντ 30 δευτερολέπτων- μπορεί να διαρκέσει έως και δύο ώρες. «Θα πρέπει όμως να γυμνάζεστε ανεξάρτητα από το αν θέλετε να χάσετε βάρος. Η άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση και σας κάνει σίγουρα πιο ευτυχισμένους», καταλήγει ο καθηγητής D. Broom.
