Γίγαντες φούρνου άσπροι αλλά … λερωμένοι… από την Αλεξάνδρα Σουλαδάκη

488

Αρχικά σκέφτηκα κάτι άλλο, όμως η μέρα είναι λίγο σκοτεινή κι έτσι μου πήγε περισσότερο να φτιάξω γίγαντες… είπαμε μεγάλο πρόβλημα το καθημερινό φαγητό, αλλά όλο και κάτι θα βρούμε.

Στο βιβλίο μου «τι μαγειρεύουν πάλι αύριο μου λέτε» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Επίκεντρο», έχω μενού των εποχών με καθημερινό πρόγραμμα, νομίζω πως βοηθάει αρκετά, μου το λένε πολλοί.

Για πάμε να τους φτιάξουμε…

Τους γίγαντες τους βάζουμε από το βράδυ στο νερό για να φουσκώσουν.

Την άλλη μέρα, τους βάζετε στην κατσαρόλα, έχουμε ξαναπεί, ότι εγώ χρησιμοποιώ πολύ την χύτρα ταχύτητας κι αυτό γιατί έχει πολλά ατού.

Δεν περιμένεις πολύ ώρα για να γίνει το φαγητό, δεν κινδυνεύει να καεί, δεν είναι ανάγκη να το παρακολουθείς κάθε λίγο για να συμπληρώνεις νερό και κρατάει περισσότερο τα θρεπτικά συστατικά των φαγητών.

Ας πούμε, τα φασόλια που θα φτιάξουμε σήμερα, αν τα βράσετε σε μια κανονική κατσαρόλα θέλουν ένα δίωρο και να τα βλέπεις για να συμπληρώνεις νερό, αν χρειαστεί.

Στην χύτρα, θέλουν μόνο τρία τέταρτα της ώρας, ακούραστα.

Επανέρχομαι στην στιγμή, που έχω βάλει τα φασόλια στην κατσαρόλα η την χύτρα και συνεχίζω με τα υλικά που θα χρειαστούμε τώρα στο βράσιμο, τα υπόλοιπα τα βάζουμε όταν βάλουμε τους γίγαντες στον φούρνο.

Ρίχνουμε λοιπόν μέσα αλάτι πιπέρι, ένα κύβο λαχανικών, λάδι, λίγη ρίγανη, αν σας αρέσουν τα καυτερά, βάλτε δυο καυτερές πιπεριές ξερές, που όμως μετά θα τις πετάξετε και τα βάζουμε να βράσουν.

Λίγο πριν βράσουν, έχουμε προθερμάνει τον φούρνο τους 200 βαθμούς και μόλις βράσουν, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα βάζουμε μέσα στο ταψί μας, η την γάστρα αν σας αρέσει.

Ρίχνουμε και όσο ζουμί νομίζουμε ότι μας χρειάζεται για τον φούρνο, εδώ να σας πω, ότι τα φασόλια είναι βρασμένα, το επιπλέον στον φούρνο είναι για να δέσουν όλα μας τα υλικά και να χυλώσουν, έτσι, υπολογίζουμε να είναι ζουμερά όταν ψηθούν, αλλά όχι σούπα, ρίχνετε μέσα πράσινη πιπεριά αν σας αρέσει, εγώ έβαλα απ αυτές που κρατώ μέσα στο ξύδι κάνα δυο, κομμένα καρότα σε ροδέλες, λίγο θυμάρι και εδώ θα τα λερώσω.

Η έκφραση λερώνω είναι από την Κρήτη και ένα υπέροχο άνθρωπο τον Πετρογιώργη που μαγείρευε καταπληκτικά, όταν λοιπόν έκανε λαδερό φαγητό, για να το εμπλουτίσει έριχνε μέσα, η υπόλοιπο από κρεατάκι που του είχε μείνει, η κανένα λουκάνικο, έτσι κι εγώ σήμερα, το λέρωσα με λουκάνικο, αμέσως μετά τα φουρνίζετε, η γεύση θα σας απογειώσει.

Θέλουν άλλη μια ώρα οπωσδήποτε, πάνω κάτω αντιστάσεις, στους 180 βαθμούς για να έρθουν να χυλώσουν.

Το υπόλοιπο ζουμί δεν το πετάτε, το κρατάτε μήπως χρειαστεί να συμπληρώσετε, αν τελικά δεν το βάλετε όλο, βάλτε το στην κατάψυξη και η το κάνετε με ρύζι η το βγάζετε όταν είναι να κάνετε φασολάδα και το ρίχνετε μέσα, θα την νοστιμίσει πολύ.

Θα τα συνοδεύσετε με μια ωραία σαλάτα λάχανο καρότο, ελίτσες, λίγο τυρί της αρεσκείας σας, φρέσκο ψωμί και το κρασάκι σας.

Αυτή και άλλες συνταγές της καθημερινότητάς μας θα βρείτε στο βιβλίο μου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ με τίτλο «Τι μαγειρεύουν πάλι αύριο μου λέτε ; θα σας πω εγώ»…

 

FB            #timageirevounpaliavrio

Twitter   #timageirevounpaliavrio

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ